کفش داری بهشت
آیات قرآن از دو گونه بهشت و جهنم سخن می گویند : بهشت و جهنم حسی و غیر حسی (عقلی)
هر دو بهشت عقلی و حسی به فراخور مراتب ایمان مومنان به دسته ای از آن ها اختصاص می یابد .
آنان که فاتح قله های رفیع تقوای الهی اند وارثان بهشت عقلی و کسانی که در دامنه و میانه قله تقوا ره می پیمایند وارثان بهشت حسی اند.(الرحمن/69)
عده ای اهل آخرتند و خداوند ذنیا را برایشان حرام کرده است. عده ای دیگر نیز اهل دنیایند و خداوند آخرت را بر آنها حرام کرده است.
اما عده ای هستند که جایگاهشان “فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر” است ایشان نه اهل دنیایند نه آخرت.اینان مرزوق الهی اند ورزقشان “مقام عند اللهی” است.
بهشت حسی هدف متوسط انسان سالکی است که به سوی هدف غایی آفرینش یعنی دیدارحضرت دلدار رهسپار است.
اهل عرفان بهشت عقلی را به “جنت اللقاء” و “مقام عند اللهی” یاد می کنند و مراتب مادون (بهشت حسی) را “صف النعال” یعنی “کفش داری بهشت” می نامند.