صهبای بهشتی(طلاب پاره وقت حوزه علمیه حضرت زینب یزد سلام الله علیها)

خدایا….

چمران نیستم که برایت زیبا بنویسم….

همت نیستم که برایت زیبا شهید شوم….

آوینی نیستم که برایت زیبا تصویر گری کنم….

متوسلیان نیستم که برایت زیبا جاوید شوم….

بابایی نیستم که برایت زیبا پرواز کنم….

“پرنده ی پر شکسته ای هستم که نیاز به مرهم دارم”

پس پروردگارا خودت مرهم زخمهایم باش….

مرهم من ظهور حجت توست….

اللهم عجّل لولیک الفرج

السلام علیک یا صاحب الزمان(عج)

آقا جان تمام این سالها که درس خواندیم :

دبیر ریاضی به ما نگفت که حد غربت تو که وقتی شیعیانت به گناه  نزدیک می شوند بی نهایت است…!

دبیر شیمی نگفت که اگر عشق وایمان ومعرفت با هم ترکیب شوند شرایط ظهور تو مهیا می شود …!

دبیر زیست نگفت که این صدای تپش قلب نیست …صدای بی قراری دل برای مهدی است ….!

دبیر فیزیک نگفت که جاذبه های زمین اشک های غریبانه ی توست…جاذبه زمین به همان سمتی است که تو هستی…!

دبیر ادبیات از عشق مجنون به لیلی ، از غیرت فرهاد نسبت به شیرین گفت اما از عشق شیعه به مهدی ، از غیرتش به زهرا (س) نگفت…!

دبیر تاریخ نگفت که اماممان امسال سال چندم غربتش است؟! نگفت غربت اهل بیت علی (ع) از کی شروع شد و تا کی ادامه دارد…

دبیر دینی فقط گفت که انتظار فرج از بهترین اعمال است اما نگفت که انتظار فرج یعنی گناه نکنیم ویعنی گناه نکردن از بهترین اعمال است !

دبیر عربی به ما یاد داد که مهدی اسم خاصی است که تنوین پذیر است!اما نگفت که مهدی خاص ترین اسم خاص است که تمام غربت وتنهایی را پذیرا شده است…

فدای غربتت یابن الحسن